دقیقا سرگذشت ماست… با ادعای روشن فکری و فهم می یایم زیر این پست متن می گذاریم. عکس رو معنی می کنیم. باد توی غبغب می ندازیم و به خودمون می گیم واییی چقدر من می فهمم چه متنی گذاشتم. …. اما افسوس … تماشاگر اعدامهای دهه ۶۰ بودیم .. جنایت های ۸۸٫ کوی دانشگاه. دزدیدن رای. گرانی. دزدی و هزاران بلای دیگر که جلادان بر سر ما آوردند و مایی که ایستادیم نگاه کردیم که چه راحت سر آزاد مردان و زنانمان بر سر دار رفت. بزرگ انسانهایی که جانشون رو برای تفکر روشنشون دادن و کوته فکرانی که ایستادیم نگاه کردیم و آروغ روشن فکری زدیم.
اسم انتخابی من برای این عکس اینه: ((من هم یک شمع هستم))
