پاسخ به: اگرروزی متوجه اشتباه خود شویم!

فیلسوف یار بحث و تبادل نظر زنگ تفریح فلسفی اگرروزی متوجه اشتباه خود شویم! پاسخ به: اگرروزی متوجه اشتباه خود شویم!

#19408
مهندس محمد مقدسی
میهمان

دوست عزیز shpegah
۱ – موضوع بحث بسیار مهم است ولی بنظرم این تالار گفتگو همانگونه که شما نیز بیان داشته اید، حوصله این بحث را ندارد . لذا با اختصار مطالب بیان میشوند .
من یک مقاله تقریباً مفصل در ۹ صفحه در باره ماهیت سیستم های هوشمند و تفاوت آن با سیستم اندیشه گری انسان نوشته ام و مطالب را از لحاظ نظام سیستم هوشمند ساخت بشر با دوستان متخصص در سخت افزار و نرم افزار ، کنترل نموده ام .
اگه لطف کنید ایمیل یا شماره تلگرام معرفی کنید آنرا تقدیم میکنم و از راهنمائی شما نیز بهره ببرم .
۲- راجع به بیان شما به اینکه “بنده گفتم حدس میزند نه اینکه به طور قطعی بگوید” بعرض میرساند من همان موقع متوجه هدفتان از کاربرد کلمه “حدس” شده بودم ولی خواستم منظور واقعی را از بیان خودتان داشته باشم .
اکنون می پردازیم به چگونگی حدس زدن و معتبر نبودن پذیرش قطعی “حدس” .
زید دوستی دارد که هر وقت زنگ خانه زید را میزند برای قرض کردن پول است . جالا برای صدمین بار ، زنگ خانه زید را میزند . زید تا تصویر آن دوست را در آیفون می بیند به همسرش میگوید :
باز اومد بزای پول . ولی این بار آن دوست آمده بود که بخشی از قزضهای قبلی را پس بدهد .
چرا زید به این اندیشه نیفتاده بود ؟ چون سابقه قبلی که در مغز داشت قرض گرفتن بود و نه قرض پس دادن . بقول شما در فایل قرض گرفتن ، چند مگا بایت اطلاعات وجود داشت ولی فایل پس دادن ، کلاً خالی بود .
اما از امروز به بعد هر وقت آن دوست زنگ بزد ، زید دو احتمال را تصور می کند . یا آمده قرض کند و یا آمده باز کمی از بدهی گذشته را پس بدهد .
قبلا تا اسم و ایمیلم را نمی نوشتم ، این برنامه برایم حطا میفرستاد ولی امروز که شروع به نوشتن این مطالب نمودم ، بدون اینکه مشخصاتم را بنویسم خود سیستم آنرا نوشت .
چرا ؟ برای اینکه دیگه فایل مشخصات من ، به اندازه کافی رسیده است و بقول شما با حرف “ف” میرود “فرح زاد” .
۳ – نمیدانم چه کنم با این بحث سنگین و حوصله اندک .
اما در یک کلام کلی اینکه سیستم های هوشمند فقط در حد داده ها و روشهای تزریق شده کارائی دارند و اگر با موارد پیش بینی نشده مواجه شوند ، متوقف میشوند .
نوشتن برنامه برای خودروی بدون راننده ، از لحاظ بزنامه نویسی ، چندان مشکل نیست و بیست سال فبل هم مقدور بود .
اما چرا عملی نشد برمیگردد به این مشکل که هنوز کارشناسان رانندگی ، متقاعد نشده اند که همه حالات رانندگی و همه موارد تخلفی که از جانب رانندگان یک مسیر ممکن است پیش بیاید را توانسته باشند تخمین و در اختیار برنامه نویسان قرار بدهند .
۴ – موضوع درمان بیماران سرطانی هم که فرموده بودید : “کامپیوتر توانسته ژنوم یک بیمارسرطانی را کامل آنالیز کند و متوجه بیماری ودرمان آن شود” دقیقاً همین حزفهای قبلی من است .
کامپیوتر هم تا حد دانش موجود روز می تواند آنالیز کند و تشخیص بدهد. چون بیش از این بهش روش دیگری تزریق نشده است .
مطمئن باشید بدون تزریق روش ، کاری از کامپیوتر ساخته نیست .
۵ – ضمناً تحلیل های منطقی که کامپیوتر با استفاده از منطق و تحلیل عقلی (و نه با محفوظات خود ) انجام میدهد ، ایضاً راهکار آنرا برنامه نویس است که به کامپیوتر میدهد. مغز بشر هم میتواند همان کار را بنماید . منتها سرعتی که کامپیوتر دارد و مثلاً سخت ترین تحلیل را در نیم ساعت انجام دهد ، اگر همان کار به افراد بشری واگذار شود شاید ده سال هم طول بکشد ولی انجام شدنی است .
در عوض انسانها ، قدرتی دارند که کامپیوترها ندارند . آن قدرت این است که شاگرد گاهی از استاد جلو میزند و به چیزهائی میرسد که اساتید آن شاگرد ، هیچگاه به مغزشات خطور نکرده بود .
امثال نوابغ علمی در طول تاریخ .