با سلام و ضمن احترام به شخصیت جناب ابراهیمی، از باب نقد علمی خواستم عرض کنم که این سخن آقای دکتر اشاره به این نکته دارد که فلسفه به لحاظ رتبه بالاتر از عرفان و فیلسوف بالاتر از عارف راستین است زیرا ملاک داوری در اینجا فلسفه و فیلسوف است که در مورد عارف فلسفه ناخوانده چنین حکمی را روا روا داشته است در حالی که “دونه خرط القتاد” (اثبات کمتر از این هم بسیار دشوار است) .
اگر آقای دکتر از تعبیر فلسفه نخوانده استفاده نکرده بودند سخن ایشان اشکال کمتری داشت اما ایشان با به کار بردن این تعبیر تصریح کردند که منظور ایشان بهره بردن از درس مکتبخانه ای است یعنی اگر کسی حقایق وجودی و فلسفی را از طریق اشراق هم درک کرده باشد مشمول حکم ایشان می شود.. لازم به ذکر است که نقد عارفان بزرگی همچون ابن عربی ناظر به کوته نظری و خطای نگرش فکری است و ایشان نافی عقل نیستند.
