بودم آن روز من از طایفه دُردکشان

مشخصات فایل برنامه معرفت بیست و هفتم فروردین ۱۳۹۵

موضوع برنامه: تفسیر شعر بودم آن روز من از طایفه دُردکشان

عنوان فصل: شرح اشعار جامی

مدت زمان برنامه: ۴۶ دقیقه

حجم فایل تصویری: ۱۱۵ مگابایت (MP4)

حجم فایل صوتی: ۱۸ مگابایت (MP3)

مختصری از متن برنامه:

بودم آن روز من از طایفه دُردکشان      که نه از تاک نشان بود و نه از تاک ‏نشان

از خرابات نشینان چه نشان می طلبی   بی نشان ناشده ایشان نتوان یافت نشان

هر یک از ماهوشان مظهر شانى دگرند     شان آن شاهد جان جلوه‏ گرى از همه‏ شان

جان فدایش که به دلجویى ما دلشدگان        می‏رود کوى به کو دامن اجلال‏ کشان

دُرد و شراب از انگور گرفته می شود. عبدالرحمان جامی می گوید من آن روزی بودم که انگور نبود و کسی که تاک می نشاند و می کارد هم نبود؛ یعنی هیچی نبود، عالم نبود. یعنی در علم خداوند (به تعبیر فلسفی) عالم اعیان ثابته. قبل از این عالم، همه چیز در علم حق بود.

کسانی به عرفا ایراد می کنند که (می و شراب) در عبارات شما هست؛ بله اما منظور از «می و شراب» مِی خرابات نیست بلکه مِی محبت است و می محبت هم ازلی است. عالم از محبت خلق شده است. بعضی فکر می کنند که قرن ها پس از زائیده شدن عالم، محبت پیدا کرده است؛ خیر این گونه نیست بلکه عالم از محبت به وجود آمد.

اگر محبت نبود، عالم نبود؛ چرا این حرف را می زنم؟ حضرت حق فرمود (کنت کنزا مخفیا فاحببت ان اعرف فخلقت الخلق لکی اعرف) من گنج پنهان بودم دوست داشتم که شناخته بشوم. اگر خداوند دوست نداشت که شناخته شود، عالم آفریده نمیشد. پس عالم نتیجه محبت حق است. محبت، ازلی است و اساس این عالم است.

بودم آن روز من از طایفه دُردکشان یعنی دُردی کش بوده؛ یعنی خیلی محبت غلیظی داشته است. بعد می گوید: از خرابات‏ نشینان چه نشان مى‏طلبى ؛ از لغت «خرابات» شاید برخی از اهل شریعت خوششان نیاد و بگویند که خرابات که خوب نیست؛ بله یک وقت خراباتی ظاهری است که بی بند و بار است