دوره آموزش منطق

چرا باید پرسش فلسفی طرح کرد

پرسش های فلسفی بی خطر نیستند و ممکن است پرسش کننده را در معرض هلاکت قرار دهند. شاید کشته شدن سقراط نتیجه ای بود که از پرسش های او به وقوع پیوست. اگر این فیلسوف بزرگ، پیوسته به طرح پرسش نمی پرداخت و باعث حیرت و سرگردانی مردم نمی گشت، به زندان نمی رفت و به اعدام محکوم نمی شد. در اینجا سوال مهمی مطرح می شود: چرا باید پرسش فلسفی طرح کرد ؟

چرا باید پرسش فلسفی طرح کرد ؟

در اینجا ممکن است گفته شود: اگر طرح پرسش های فلسفی، باعث سلب آرامش می شود و نوعی حیرت ایجاد می کند، چرا باید به طرح این پرسش ها پرداخت و آرامش را از مردم سلب کرد؟ آیا بهتر نیست که مردم به امور روزمره و عادی اشتغال داشته باشند و از هرگونه فکر عمیق و اندیشه حیرت آور دوری گزینند؟ اگر فلسفه موجب سلب آرامش می شود و اشخاص را به تفکر وا می دارد، چرا باید به نشر آثار فلسفی پرداخت و از مسائل مربوط به آن سخن به میان آورد؟ آیا بهتر نیست که مردم به امور آسان و سهل الوصول اشتغال پیدا کنند و از اندیشه های مشکل آفرین و پیچیده اجتناب نمایند؟

به نظر می رسد که این پرسش ها در روزگار باستان و عهد قدیم مطرح بوده و کسانی از آنها جانب داری کرده اند. فرار از فلسفه تازگی ندارد و همواره در تاریخ کسانی بوده اند که از طرح مسائل فلسفی، اظهار انزجار کرده اند. کلامی از هراکلیتوس فیلسوف عصر باستان نقل شده که نشان می دهد او با دشمنان سرسخت فلسفه روبرو بوده و درگیری داشته است. او گفته:

مطالب مشابه

خرها کاه را بر طلا ترجیح می دهند

حقیقت هم همین است و در سخن این فیلسوف نمی توان تردید روا داشت. طلا هر اندازه ناب و خالص باشد، خوراک یک حیوان نیست؛ ولی کاه برای برخی حیوان ها غذای مناسب و خوبی به شمار می آید. فلسفه برای کسانی که از تفکر عمیق برخوردارند، نوعی هوای معنوی است که به خوبی می توان در آن تنفس کرد و با نفس های تازه و دم به دم زندگی با شکوه و ژرفی را به دست آورد.

فلسفه همواره سخنِ زمان است و تاریخ با زبان فلسفه، حقایق درون خود را آشکار می سازد. فلسفه تاریخ به آنچه در ظاهر وقایع و حوادث آمده اکتفا نمی کند و به آنچه منشا پیدایش وقایع و حوادث شناخته می شود، توجه می کند. هنگامی که باد تفکر عمیق و اندیشیدن فلسفی وزیدن می گیرد، مردم ساده و سطحی اندیشه به پناهگاه می روند و درها را به روی خود می بندند؛ اما سقراط و کسانی که سقراط صفت شناخته می شوند، خود را در معرض وزیدن باد قرار می دهند.

یکی از خصلت های مهم فلسفه، این است که آغاز و پایان امور را به یکدیگر پیوند می دهد و از چگونگی ارتباط و پیوستگی آنها با یکدیگر، از اهمیت بسیار برخوردار است و هیچ انسانی نیست که درباره آنها نیاندیشد و به طور کلی آنها را نادیده انگارد. بسیاری از اشخاص جز به آنچه معروف و مشهور است، نمی اندیشند و به غیر آنچه عادت آنها اقتضا می کند، علاقه نشان نمی دهند. این گونه اشخاص با فلسفه، بیگانه اند و با اندیشیدن در مورد مسائل مربوط به هستی، خصومت می ورزند.

فلسفه برای کسانی که از تفکر عمیق برخوردارند، نوعی هوای معنوی است

فکر فلسفی هنگامی که از روی عقل و خرد به فعالیت می پردازد، نه تنها برای انسان در جهت رساندن او به هدف، مفید و موثر است، بلکه در تعیین اهداف و مقاصد نیز نقش ایفا می کند. برای انسان، تعیین هدف و آگاهی از چگونگی رسیدن به آن، اهمیت بنیادی دارد و این همان چیزی است که از عقل و شنیدن برمی آید. همان گونه که چشم، از دیدن سیر نمی شود، عقل نیز از طرح پرسش باز نمی ماند و گوش از شنیدن آنچه لازم است آن را بشنود، امتناع نمی ورزد. آنچه حقیقت را در ذهن سرزنده و شاداب نگاه می دارد و بر فعالیت آن می افزاید، طرح پرسش برای دریافت پاسخ درست و قانع کننده است.

1/5 - (1 امتیاز)

کانال تلگرام دکتر دینانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا